در سال 1891 یعنی يک سال قبل از صعود حضرت بهاءاللّه و به افتخار آقا ميرزا آقا افنان ملقّب به نورالدّين از قلم آن حضرت نازل شده است.
در بدایت لوح ایرانیان را چنین خطاب میدهند :
“ای اصحاب ایران شما مشارق رحمت و مطالع شفقت و محبت بوده اید و آفاق وجود بنور خرد و دانش شما منور و مزین بوده آیا چه شد که بدست خود بر هلاکت خود و دوستان خود قیام کردید”
در جای دیگر لوح گذشته درخشان ایران را یادآور می شوند و به حال تلخ و تدنی ایران در آن دوران با حسرت مینگرند و تذکر میفرمایند تعالیمی که از قلم ایشان نازل شده جهت ارتفاع عالم و ارتقاء امم است و مخصوص مملکت و یا مدینه ای نبوده و نیست باید اهل عالم همگی به آنچه نازل شده و تعلیم نموده اند تمسک نمایند تا به آزادی حقیقی که نه تنها آزادی مدنی و سیاسی بلکه آزادی از قیود طبیعت حیوانی در تحت تربیت الهی است فائز شوند .
لوح دنیا ترکیبی از هدایات و ارشادات آنحضرت به اهل ایران و هم به مردم و زمامدارن دنیا است و فخر انسان را محبت و عشق به عالم و عالمیان و جهان دوستی دانسته اند و جهانیان را از تقلید کورکورانه افکار گذشتگان بر حذر داشتند .
حضرت بهاءالله در این لوح خشونت یعنی شمشیر را محکوم نموده و سخن و کلام با حکمت و دانش را توصیه فرمودند . به اصحاب خود یادآور شدند که عموم اهل عالم باید از ضر دست و زبان شما آسوده باشند.
حضرت بهاءالله پنج اصل مهم جهت پیشرفت ایران و جهان ذکر می فرمایند :
1_ترک تسلیحات (اجرای صلح اکبر)
2_ تعلیم خط و زبان واحد
3_ اقدام به هر آنچه سبب الفت و اتحاد بین عالمیان گردد
4_تربیت و تعلیم برای همه اطفال
5_توجه به امر زراعت و کشاورزی
کانال تلگرام آموزه های دیانت بهائی
@ayine_bahai01