لوح احمد – مضمون فارسی
«اوست آن پادشهِ آگهِ دانا»
این کبوترِ بهشتی است که بر شاخسارانِ درختِ جاودانگی، آوای خوشِ وَرجاوَندی سر داده است و پاکان را بسوی الله و یکتاپرستان را به درگاهِ نزدیکِ خداوندِ بخشنده، بشارت می دهد. همو آگاهی می دهد به وارستگانِ از دنیا، از خبری که از سوی یکتاخدایِ شاهنشهِ عزیز و یگانه رسیده، و دوستداران خدای را به آستانِ مقدّسش و این نظرگاهِ روشن رهنمون می گردد:
بگو: حقّا که این، همان برترین نظرگاه است که در کتابهای رسولان خدا، وعده و نوشته شده بود که به آن، حق از باطل جدا شود و زودا که هر امری، به حکمتِ آن حکیم، مشخص گردد.
و بگو: این همان درختِ روح است که میوه های ایزدِ بزرگِ نیرومند و بلندمرتبه را به بار می آوَرَد.
هان تو ای احمد! تو شاهد باش که اوست یکتاخدا و خدایی جز او نیست که پادشَهی است فراگیر و گرانقدر و نیرومند.
همان خداوندِ یکتایی که آنکه علی [حضرت باب، سید علیمحمد] نام داشت، فرستاد و او حق است و از جانب خداوندگار، که ما همگی فرمانش را فرمان می بریم.
بگو: ای مردمان! حدود الله را پیروی کنید که در کتابِ بیان، از سوی پروردگارِ عزّت مندِ دانا، اطاعت شان واجب شده است.
و بگو: حقّا که او [حضرت باب]، پادشهِ پیغمبران و کتابش مادرِ کتابهای ایزدی است اگر که شما شناسا باشید!
اینگونه، این کبوتر [بهاءالله]، از میانه ی این زندان، شما را یاد می کند و بر او تکلیفی جز ابلاغِ آشکار نیست. پس هرکه خواهد، از این اندرز روگردانَد و هر که خواهد راهی بسوی پروردگارش گشاید.
بگو: ای مردمان! اگر به این آیات کافرید، پیش از این به کدامین دلیل، به خدای تان ایمان آوردید؟!
پس ای دسته ی دروغ پردازان، آن دلیل را ارائه کنید!
نه! سوگند به خداوندی که جانم به دستِ اوست، هرگز نتوانند دلیلی بیابند و ارائه دهند گرچه برخی به پشتیبانی باقی شان برخیزند!
هان ای احمد! پس تو فضل مرا در آن روزی که نخواهم بود، از یاد مبر و روزگارِ مرا در زندگانی ام و سپس بلایا و تنهایی ام در این زندانِ دوردست را به یاد آور… پس در دوستی با من، مُستحکم باش چنان که اگر شمشیرهای دشمنان بر تو فرود آیند یا همه ی ساکنانِ آسمانها و زمینها کوشند تا تو را از من بازدارند، هرگز در قلبِ تو خللی وارد نشود. همچو شراره ی آتش باش بر دشمنانم و چشمه ای از آبِ زندگانی بر دوستانم؛ و از دودلان نباش.
اگر در راهِ من، اندوهی بر تو وارد شد یا برای نامِ من، خواری بر تو رسید، دل نگران مشو. توکّل بر الله کن که پروردگارِ تو و نیاکانِ توست؛ زیرا مردمان در راه های وَهم و گمانِ خویش مسافرند و آنها را خودآگاهی نیست تا از چشمِ خویش، خدای را دریابند یا به گوش خویش، آوایش را شنوند.
ما اینگونه درباره شان گواهی می دهیم، چنانکه تو خود نیز گواهی.
توهمات در میان آنها و دل هایشان، حائل افکنده و از راههای خدای بزرگ و بلندمرتبه، بازداشته است.
اما تو در اندرونِ خویش یقین کن که هرکه از این جمال [بهاءالله] روی برتافت، همانا از رسولانِ پیشین نیز روی تافته و گویی که از سرآغازِ بی آغازِ هستی تا پایانِ بی نهایتِ آن نیز، نسبت به الله، تکبّر ورزیده است.
پس ای احمد، این لوح را از بَر کن تا بی درنگ [هنگام نیاز و لزوم] در روزهای زندگی ات بازخوانی. براستی که الله، برای آنکه این لوح را بخواند، پاداش صد شهید و سپس عبادتِ دو دنیا را مقدّر فرموده است و این از فضل و مِهر ماست تا از سپاسگزاران باشی.
سوگند به الله، که اگر کسی در سختی و اندوه باشد و این لوح را با اخلاصِ راستین بخواند، خداوندگار، اندوهش ببرد، زیانش بزداید و گره از کار او بگشاید.
حقّا که اوست بخشاینده و مهربان؛ و ستایش، تنها سزاوار پروردگارِ جهانیان است.
سپس از سوی ما، درود فرست بر همه ی کسانی که در مدینه الله [بغداد]، آن شهر زیبای ایزدی، ساکن اند و همین طور به همه ی آنان که به الله و برانگیخته ی الهی در روز قیامش ایمان دارند و در راهِ حقیقت گام برمی دارند.»
«حضرت بهاءالله»
منبع: وبسایت زین بهر، قطره ای
﴿ هُوَ ٱلْسُّلْطَانُ ٱلْعَلِيمُ ٱلْحَكِيمُ ﴾
هَذِهِ وَرْقَةُ ٱلْفِرْدَوْسِ تُغَنِّي عَلَى أَفْنَانِ سِدْرَةِ ٱلْبَقَاءِ * بِأَلْحَانِ قُدْسٍ مَلِيحٍ * وَتُبَشِّرُ ٱلْمُخْلِصِينَ إِلَى جِوَارِ اللهِ * وَٱلْمُوَحِّدِيْنَ إِلَى سَاحَةِ قُرْبٍ كَرِيْمٍ * وَتُخْبِرُ ٱلْمُنْقَطِعِيْنَ بِهَذَا ٱلْنَّبَأِ ٱلَّذِي فُصِّلَ مِنْ نَبَأِ اللهِ ٱلْمَلِكِ ٱلْعَزِيْزِ ٱلْفَرِيْدِ * وَتَهْدِي ٱلْمُحِبِّينَ إِلَى مَقْعَدِ ٱلْقُدْسِ * ثُمَّ إِلَى هَذَا ٱلْمَنْظَرِ ٱلْمُنِيرِ *
قُلْ إِنَّ هَذَا لَمَنْظَرُ ٱلْأَكْبَرُ ٱلَّذِي سُطِرَ فِي أَلْوَاحِ ٱلْمُرْسَلِينَ * وَبِهِ يُفْصَلُ ٱلْحَقُّ عَنِ ٱلْبَاطِلِ * وَيُفْرَقُ كُلُّ أَمْرٍ حَكِيْمٍ * قُلْ إِنَّهُ لَشَجَرُ ٱلْرُّوْحِ ٱلَّذِي أَثْمَرَ بِفَوَاكِهِ اللهِ ٱلْعَلِي ٱلْمُقْتَدِرِ ٱلْعَظِيْمِ *
أَنْ يَا أَحْمَدُ * فَٱشْهَدْ بِأَنَّهُ هُوَ اللهُ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ ٱلْسُّلْطَانُ ٱلْمُهَيمِنُ ٱلْعَزِيزُ ٱلْقَدِيرُ * وَٱلَّذِي أَرْسَلَهُ بِٱسْمِ عَلِيٍّ * هُوَ حَقٌّ مِنْ عِنْد اللهِ * وَإِنَّا كُلٌّ بِأَمْرِهِ لَمِنَ ٱلْعَامِلِينَ * قُلْ يَا قَوْمِ فَٱتَّبِعُوْا حُدُوْدَ اللهِ ٱلَّتِي فُرِضَتْ فِي ٱلْبَيَانِ مِنْ لَدُنْ عَزِيزٍ حَكِيْمٍ *
قُلْ إِنَّهُ لَسُلْطَانُ ٱلْرُّسُلِ * وَكِتَابَهُ لَأُمُّ ٱلْكِتَابِ * إِنْ أَنْتُمْ مِنَ ٱلْعَارِفِينَ * كَذَلِكَ يُذَكِّرُكُمُ ٱلْوَرْقَاءُ فِي هَذَا ٱلْسِّجْنِ * وَمَا عَلَيهِ إِلَّا ٱلْبَلَاغُ ٱلْمُبِينُ * فَمَنْ شَاءَ فَلْيُعْرِضْ عَنْ هَذَا ٱلْنُّصْحِ * وَمَنْ شَاءَ فَلْيتَّخِذَ إِلَى رَبِّهِ سَبِيلاً * قُلْ يَا قَوْمِ إِنْ تَكْفُرُوْا بِهَذِهِ ٱلْآيَاتِ * فَبِأَيِّ حُجَّةٍ آمَنْتُمْ بِاللهِ مِنْ قَبْلُ * هَاتُوْا بِهَا يَا مَلَأَ ٱلْكَاذِبِينَ * لَا فَوَ ٱلَّذِي نَفْسِي بِيَدِهِ لَنْ يَقْدِرُوْا وَلَنْ يَسْتَطِيعُوْا وَلَوْ يَكُوْنُ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ ظَهِيرًا *
أَنْ يَا أَحْمَدُ * لَا تَنْسَ فَضْلِي فِي غَيبَتِي * ثُمَّ ذَكِّرْ أَيَّامِي فِي أَيَّامِكَ * ثُمَّ كُرْبَتِي وَغُرْبَتِي فِي هَذَا ٱلْسِّجْنِ ٱلْبَعِيدِ * وَكُنْ مُسْتَقِيمًا فِي حُبِّي * بِحَيثُ لَنْ يُحَوَّلَ قَلْبُكَ وَلَوْ تُضْرَبُ بِسُيوْفِ ٱلْأَعْدَاءِ * وَيَمْنَعُكَ كُلُّ مَنْ فِي الْسَّمٰوَاتِ وَٱلْأَرَضِينَ * وَكُنْ كَشُعْلَةِ ٱلْنَّارِ لِأَعْدَائِي * وَكَوْثَرِ ٱلْبَقَاءِ لِأَحِبَّائِي * وَلَا تَكُنْ مِنَ ٱلْمُمْتَرِينَ * وَإِنْ يَمَسَّكَ ٱلْحُزْنُ فِي سَبِيلِي * أَوِ ٱلْذِّلَّةُ لِأَجْلِ ٱسْمِي * لَا تَضْطَرِبْ * فَتَوَكَّلْ عَلَى اللهِ رَبِّكَ وَرَبِّ آبَائِكَ ٱلْأَوَّلِينَ * لِأَنَّ ٱلْنَّاسَ يَمْشُوْنَ فِي سُبُلِ ٱلْوَهْمِ * وَلَيْسَ لَهُمْ مِنْ بَصَرٍ لِيَعْرِفُوْا اللهَ بِعُيُوْنِهِمْ أَوْ يَسْمَعُوْا نَغَمَاتِهِ بِآذَانِهِمْ * وَكَذَلِكَ أَشْهَدْنَاهُمْ إِنْ أَنْتَ مِنَ ٱلْشَّاهِدِينَ * كَذَلِكَ حَالَتِ ٱلْظُّنُوْنُ بَيْنَهُمْ وَقُلُوْبِهِمْ وَتَمْنَعُهُمْ عَنْ سُبُلِ اللهِ ٱلْعَلِي ٱلْعَظِيمِ * وَإِنَّكَ أَنْتَ أَيْقِنْ فِي ذَاتِكَ بِأَنَّ ٱلَّذِي أَعْرَضَ عَنْ هَذَا ٱلْجَمَالِ * فَقَدْ أَعْرَضَ عَنِ ٱلْرُّسُلِ مِنْ قَبْلُ * ثُمَّ ٱسْتَكْبَرَ عَلَى اللهِ فِي أَزلِ ٱلْآزَالِ إِلَى أَبَدِ ٱلْآبِدِينَ * فَٱحْفَظْ يَا أَحْمَدُ هَذَا ٱلْلَّوْحَ * ثُمَّ ٱقْرَاْهُ فِي أَيَّامِكَ وَلَا تَكُنْ مِنَ ٱلْصَّابِرِينَ * فَإِنَّ اللهَ قَدْ قَدَّرَ لِقَارِئِهِ أَجْرَ مِائَةَ شَهِيدٍ * ثُمَّ عِبَادَةِ ٱلْثَّقَلَينِ * كَذَلِكَ مَنَنَّا عَلَيْكَ بِفَضْلٍ مِنْ عِنْدِنَا وَرَحْمَةٍ مِنْ لَدُنَّا لِتَكُوْنَ مِنَ ٱلْشَّاكِرِينَ * فَوَ اللهِ مَنْ كَانَ فِي شِدَّةٍ أَوْ حُزْنٍ * وَيَقْرَأُ هَذَا ٱلْلَّوْحَ بِصِدْقٍ مُبِينٍ * يَرْفَعُ اللهُ حُزْنَهُ وَيَكْشِفُ ضُرَّهُ وَيُفَرِّجُ كَرْبَهُ * وَإِنَّهُ لَهُوَ ٱلْرَّحْمٰنُ ٱلْرَّحِيْمُ * وَٱلْحَمْدُ للهِ رَبِّ ٱلْعَالَمِينَ *
ثُمَّ ذَكِّرْ مِنْ لَدُنَّا كُلَّ مَنْ سَكَنَ فِي مَدِيْنَة اللهِ ٱلْمَلِكِ ٱلْعَزِيزِ ٱلْجَمِيلِ * مِنَ ٱلَّذِيْنَ هُمْ آمَنُوْا بِاللهِ * وَبِٱلَّذِي يَبْعَثُهُ اللهُ فِي يَوْمِ ٱلْقِيَمَةِ * وَكَانُوْا عَلَى مَنَاهِجِ ٱلْحَقِّ لَمِنَ ٱلْسَّالِكِيْنَ *
لوح أحمد (عربي) – حضرة بهاءالله – نسائم الرحمن، ١٤٩ بديع، الصفحات ٢٥ – ٢٨
منبع: Oceanoflights.org