از الواح نازله در عکا از قلم ملهم حضرت بهاءالله خطاب به میرزا مقصود و از الواح متمم کتاب اقدس می باشد .
در این لوح مبارک پنجاه و دو مورد از تعالیم و دیدگاه های دیانت بهائی بیان شده است که مختصرا به تعدادی از آنها اشاره میشود .
قسمت اعظم بیانات حضرت بهاءالله در این لوح مبارک به لسان خادم الله نازل شده است و انسان را به عنوان ” طلسم اعظم ” یاد کرده و بیان می کنند که “عدم تربیت او را از آنچه با اوست محروم نموده “
انسان را مانند معدن که دارای سنگ های گران بها است می شمارند و بیان می کنند که به یاری تربیت ، جواهر آن آشکار می شود.
خطاب به اهل عالم می فرمایند که “سراپرده یگانگی بلند شد به چشم بیگانگان یکدیگر را مبینید همه بار یک دارید و برگ یک شاخسار”
آثار هرج و مرج در میان اهل عالم را به روشنی ملاحظه می کنند در انقلابات و جنگ ها و بلایای ناگهانی که عالم انسانی را احاطه کرده تامل می فرمایند، ملوک و سلاطین جهان را به برپا کردن مجمع بزرگی برای مذاکره در صلح اکبر دعوت می کنند.
یگانگی عالم و رسیدن به مدینه ی فاضله را مستلزم سه چیز میدانند اول عدل که بر پایه ی مجازات و مکافات است دوم خرد و عقل که میفرمایند “زبان خرد می گوید هر که دارای من نباشد دارای هیچ نه از هر چه هست بگذرید و مرا بیابید.” و سوم صلح بین المللی و توافق میان ملل و امم که بر پایه ی مشورت و شفقت باید بنا گردد .
در قسمتی از لوح به بیان شرایط یک مکالمه و مبادله ی افکار سازنده میپردازند
انتخاب یک خط و زبان بین المللی را لازم و علوم و فنونی را که هدفش خدمت به بشر باشد ممدوح میشمارند و جهانیان را به اعتدال در همه امور از جمله استفاده از منابع طبیعی جهان دعوت میکنند .
کانال تلگرام آموزه های دیانت بهائی
@ayine_bahai01