پس از حضرت بهاء الله بنابر وصیت نامه ي صریح ایشان ، پسر ارشدشان ، عباس که با وجود لقب هایی که پدر بزرگوار به ایشان داده بودند ، تنها خود را عبدالبهاء نامیدند، اداره ي امور جامعه ي بهائی را به عهده گرفتند.
حضرت عبدالبهاء مبین و مفسر آثار حضرت بهاءالله و نمونه و الگوي یک بهائی حقیقی بودند و مراتب عشق و محبت بی دریغ و علم و حکمت و تدبیر ایشان مورد تصدیق همه ، از دوست و دشمن بود. ایشان از هشت سالگی در تبعید و زندان و بلایا شریک و غمخوار پدر بودند. از حضرت عبدالبهاء نیز کتب و الواح بسیاري برجاي مانده است .
پس از حضرت عبدالبهاء ، بنا بر وصیت نامه ي آن حضرت ، نوه ي ارشد ایشان ،شوقی افندي که بهائیان ایشان را حضرت ولی امرالله می نامند، مسئولیت تبیین آثار بهائی و اداره ي جامعه را بر عهده گرفتند و جامعه ي نوپاي بهائی را انتظام و وسعت بخشیدند.
پس از صعود حضرت ولی امرالله، اداره ي جامعه ي بهائی همان طور که در آثار حضرت بهاء الله و حضرت عبدالبهاء پیش بینی شده بود ، برعهده ي شوراهاي انتخابی محلی و ملی که از قبل کار خود را آغاز کرده بودند و شوراي حاکمه ي بین المللی بهائی قرار گرفت که بعدا” انتخاب شد و به بیت العدل اعظم مشهورگردید.
کانال تلگرام آموزه های دیانت بهائی
@ayine_bahai01