دین مجموعه ي تعالیم و احکامی است که پرورش اخلاقی وروحانی انسان و حرکت اورا به سوي کمال ممکن می سازد. این گمان که علم و عقل به تنهائی براي انسان کافی است، گمان باطلی است.
علم و عقل نقش بسیار مهمی در پیشبردجامعه ي بشري دارد، اما نمی تواند مبناي استواري براي اخلاقیات و پرورش وجدانی انسان باشد زیرا نیروي کافی براي غلبه برنفس پرستی ها و لذت جوئی هاي انسان ندارد. بسیار می شود که عقل بازیچه ي دست هوس هاو خودخواهی هاي انسانی می گردد و اعمال زشت و ظالمانه را موجه جلوه می دهد. نمونه هاي زیادي در تاریخ هست که نشان می دهد چه اعمال وحشیانه و چه کشتارهائی که توجیه عقلانی شده اند. علم نیز وسیله اي است که می تواند دردست هرکسی قرار گیرد ودر راه هر هدفی به کار گرفته شود، هدف هائی که می توانند بسیار ناشایسته و مخرب باشند. چو دزدي با چراغ آید گزیده تر برد کالا آنچه حقیقتا” انسان را از گناه و خطا باز می دارد ، خودداري و منع درونی است که تنها دین توان ایجاد آن را دارد. اگر دین نباشد تا انسان را ازدرون از خطا بازدارد، از قانون نیز کاري ساخته نیست، چه که انسان همیشه می تواند براي فرار از قانون راهی بیابد.
درباره سوءاستفاده از دین میفرمایند:اساس دین الهی را از اعمل مدعیان دیانت ادراک نتوان نمود. چه که هر امر خیری که در ابداع شبه آن متصور نه قابل سوءاستعمال است. مثال اگر صبیان سراج نورانی در دست جهالی و نابینایان افتد، خانه نیفروزد و ظلمت مستولیه زائل نگردد بلکه خانه و خود را هر دو بسوزاند .در این صورت میتوان گفت سراج مذموم است؟لا والله. سراج هادی سبیل و نور دهنده شخص بصیر است لکن ضریر را آفتی است عظیم.
کانال تلگرام آموزه های دیانت بهائی
@ayine_bahai01