معنای «انّ جندنا لهم الغالبون»
حضرت عبدالبهاء میفرمایند:
حضرت عبدالبهاء میفرمایند:
« مجازات فی الحقیقه محبّت الهی نسبت به انسان است. سؤال نمودی که آیا الام، مصائب و مشقّت ها از جانب خداست یا نتیجه اعمال شرّ انسان. بدان که آلام دو قسم است…
حضرت عبدالبهاء می فرمایند:
تسليم و رضا در برابر ارادهٴ الهى که يکى از شرايط اساسى عبادت بشمار مىرود عبارت از اينست که انسان ارادهٴ خود را با ارادهٴ الهى همآهنگ ساخته و با توکّل وتفويض رشتهها و علقههاى محبّت بين خلق و خالق را محکمتر سازد چه زمانى که انسان ارادهٴ خود را تسليم ارادهٴ حىّ قدير مىسازد مانند آن است که فرمان سفينهٴ وجود را به دست ناخداى دانا و توانا مىسپارد مسلّماً در اين حالت است که بمدد هدايت آن سلطان احديّت آرامش درونى يافته به ساحل نجات ابدى هدايت مىگردد. اين حالت تسليم و رضا که در عرف اديان توکّل و تفويض ناميده مىشود در جميع کتب مقدّسهٴ مذکور و کليّهٴ پيامبران آسمانى انسان را بدان امر فرمودهاند چنانکه در قرآن کريم مذکور است… ٰٰافوض امرى الیالله انّالله بصير بالعباد.
فداكاري نشانه عشق است. پيامبران الهي بخاطر عشقي كه به عالم انساني داشتند راحتي و زندگي خود را فدا نمودند. بر هر فرد بهائي واجب است كه براي شناختن حضرت بهاالله سعي كامل كند زيرا هر قدر او را بهتر و بيشتر محبت او در قلب ما شديدتر شده ما را براي اطاعت از او اماده مي سازد. مفهوم فداكاري فقط فدا كردن جان نيست بلكه فدا كردن خواسته ها و هوس هاي شخصي، ايثار وقت و نيرو و تبرع مال نيز فداكاري محسوب مي شوند. به عبارت ديگر زندگي كردن بر طبق تعاليم ديانت بهائي، خدمت و تبليغ مي توانند نشانه اي از عشق و محبت يك مومن به حضرت بهاالله باشند. عدم اعتنا به مواردذكر شده سبب سردي و دور افتادگي مي شود.
همه با این کلمه آشنا هستند و به این معنی است که فرد در درون خویش احساس کند که در قلب او ناظری آگاه وجود دارد که محترم وگرانمایه است و آن فطرت اصلیه الهیّه است که بهره از فیض الهی دارد زیرا حیا فطری است و در نهاد انسان نهفته است و انسان را از کار های زشت باز می دارد و به اعمال پسندیده فرمان می دهد و انسان باید این خصیصه الهی یعنی «حیا» را رشد دهد چه در بعد دیداری و چه در بعد رفتاری و چه در بعد اخلاقی و…
در کلمات مکنونه میخوانیم که بسا سحرگاهان نسیم عنایت من بر تو مرور نمود؛ به نظر میرسد در فجر هر ظهور بوده باشد. باری، لوح مبارکی از حضرت بهآءالله زیارت شد که اشارتی به این نکته دارند:
تمسک جمال قدم به اصل تظلم نشان دهندهٔ آن است که در این امر عظیم بر اهل بهاء اعمال خشونت و قیام به خونریزی و ارتکاب فجایع مشابه فجایعی که بوسیلهٔ نفوس ظالمین معمول می شود برای مقابله با ظلم و ستم به کلی ممنوع است.
مَظهر، به معنای محلّ ظهور است و ظهور، به معنی آشکار شدن، یا نشان دادن چیزی که پنهان بوده، می باشد. مظاهر ظهور الهی همان پیامبران و وجودات مقدّسی هستند که برای نوع بشر نصایح و اراده الهی را آشکار می نمایند. ما را هدایت می کنند تا بتوانیم در مسیر خواست و رضای الهی قدم برداریم. ما می توانیم با پیروی از ایشان نمونه انسانی که شایسته بندگی حق تعالی است، باشیم.