حضرت باب در کتاب مستطاب بیان فارسی می فرمایند:
“کتاب او حقّ است… در کلماتی که نازل می فرماید از هر شأن که باشد سواء آن که آیات باشد که ماء غیر آسن رضوان است و مناجات که لبن لم یتغیّر و تفاسیر آیات که خمر حمر و اجوبه وتفاسیر مناجات که عسل مصفّی است در کتاب الله هست و شئون فارسیّه بعینه مثل شئون آیات است زیرا که کلّ از بحر حقیقت جاری می گردد.” (الباب الخامس و العشر من الواحد الثانی)
“يا الهی و ربّی و مولای استغفرك من كلّ لذّةٍ بغير حبّك و من كلّ راحةٍ بغير قربك و من كلّ سرورٍ بغير رضاك و من كلّ بقاءٍ بغير اُنس…” (منتخبات آیات از آثار حضرت نقطه اُولی ص 155)
الحَمْدُ للهِ الّذي يُنَزِّلُ ما يَشآءُ بِأمْرِهِ سُبحانَهُ وَتَعالَى عَمَّا يَصِفُونَ يَا إِلَهِي كَيْفَ أُثْنِي عَلَيْكَ بَعْدَ عِلْمِي بِقَطْعِ الكُلِّ عنْ عِرْفانِكَ وَكَيْفَ لا أَدْعُوكَ وَأَنَّ فُؤادِي لَمْ يَسْتَقِرّ إِلاَّ بِذِكْرِكَ
مقام حضرت باب چیست؟ آیا حضرت باب فقط به عنوان مبشر حضرت بهاءالله میباشند و یا آنکه مقام رسالت و مظهریت مستقله را نیز دارا بوده و من حیث حقیقت و توحید در عالم امر (مشیت اولیه) با حضرت بهاءالله یکی هستند؟
حضرت باب که نام مبارکشان، سیّد علی محمد است در تاریخ اول محرّم سال 1235 هجری قمری برابر 20 اکتبر 1819 در شهر شیراز متولد شدند. اصل و نسب حضرت باب به حضرت محمد رسول اکرم، راجع و خاندان ایشان به نجابت و اصالت، معروف و موصوف بودند. در ایام کودکی و جوانی چنان آثار عظمت و قدرت از حضرت باب به ظهور رسید که هیچ کس نمی توانست با آن برابری کند.
