اصول اعتقادی دیانت بهائی

منع از گدایی و تکدی گری

تکدی گری (گدایی) در تعالیم دیانت بهائی حرام و مذموم شمرده شده و لزوم حذف آن از صفحه جامعه تصریح شده است.

“از انسان باید ثمری پدید آید، انسان بی ثمر به فرموده حضرت روح بمثابه شجر بی ثمر است و شجر بی ثمر لایق نار”
“پست ترین ناس، نفوسی هستند که بی ثمر در ارض ظاهرند و فی الحقیقه از اموات محسوبند بلکه اموات از آن نفوس معطله مهمله ارجح عندالله مذکور.”
در تعالیم بهائی هر فردي شرعاً موظف است كه صرف نظر از ميزان محدوديت و نقص بدني خود به شغل يا حرفه اي مشغول باشد زيرا كار و شغل که با روح خدمت انجام شود به تصريح حضرت بهاءالله عبادت است .
“همچنين جميع را امر فرموديم كه به شغلي از اَشغال , مشغول باشند . طوبي از براي نفسي كه حمل نمود و حمل نشد .”
“به كسب و اقتراف توجه نمايند . فَلسي از آن عنداالله اَحب است از كنزي كه به غير حق جمع شود و آماده گردد .”
تکدی را می‌توان «دست درازی کردن» برای کسب درآمد و استفاده از دسترنج دیگران جهت گذران زندگی تعریف کرد.
متکدی کسی است که در پی کمک و یاری مادی از دیگران دست را پیش این و آن دراز می‌کند و گاه با سماجت تمام خواستار کمک مالی، نقدی و جنسی می‌شود. افرادی در جامعه که صاحب شغل و حرفه نیستند و در تولید و پیشرفت اجتماعی، مشارکتی ندارند و همواره با شیوه‌ها و شگردهای متنوع، طفیلی و زائده جامعه می باشند.
“اوقات خود را به بطالت و کسالت نگذرانید، به کارى مشغول شوید که خود ‌و دیگران از آن منتفع گردید.”
“بدترین ناس نزد خدا کسانى هستند‌که مى‌نشینند و‌طلب می کنند”


کانال تلگرام آموزه های دیانت بهائی
@ayine_bahai01