حضرت عبدالبهاء می‌فرمایند، “ما ایران را روشن نمودیم و ایرانیان را عزّت ابدیّه خواستیم. هرچند ایران الآن گمنام است، ولی این امر عظیم عاقبت اهل ایران را سرور عالم امکان کند.”
“مفرّ و مقرّی جز ملکوت ابهی نه که ولوله و زلزله در آفاق انداخته و عنقریب ایران را معمور و ایرانیان را عزیز در دو جهان نماید. خیرخواهی ایران این است که جمیع شعوب و قبائل عالم را خاضع و خاشع نماید.”
“امّا ایران، لیس له الأمان إلّا بالدّخول فی ظلّ الرّحمن. هذا هُوَ الکهفُ الأمین؛ هذا هو الرّکن الشّدید؛ هذا هو الحصن الحصین؛ هذا هو الملاذ المنیع.”
“مستقبل ایران در غایت شکوه و عظمت و بزرگواری است. زیرا موطن جمال مبارک است. جمیع اقالیم عالم توجّه و نظر احترام به ایران خواهند نمود و یقین بدانید که چنان ترقّی نماید که انظار جمیع اعاظم و دانایان عالم حیران ماند.”
امر و خلق- جلد۴- ص-۴۵۱
الواح و آثار الهی
https://t.me/Alvah_O_Asare_Elahi