در بیان معنی حقیقت حضرت عبدالبهاء میفرمایند قوله الاحلی :
” حقیقت وحدت عالم انسانی است حقیقت محبّت بین بشر است حقیقت اعلان عدالت است حقیقت هدایت الله است حقیقت فضائل عالم انسانی است. انبیای الهی جمیعاً منادی حقیقت بودند” (١)
و نیز میفرمایند قوله الاحلی:
” ….. حقیقت علم است اساس ادیان الهی علم است علم سبب اتّحاد قلوب میشود. حقیقت الفت بین بشر است. حقیقت ترک تعصّبات است. حقیقت اینست که جمیع بشر را بندگان الهی ببینید. حقیقت اینست که جمیع اشیاء را زنده از یک فیض ببینید. نهایت اینست در عالم وجود مراتب است مرتبهء نقص است و مرتبهء کمال. ما باید شب و روز بکوشیم تا نقص مبدّل بکمال شود. مثلاً اطفال در عالم طفولیّت نمیدانند ولی مستحقّ نکوهش نیستند باید این اطفال را تربیت کرد تا برتبهء بلوغ برسند. این نهال را باید نشو و نما داد تا ثمر بدهد. این زمین را باید پاک کرد تا تخم برکت ببار آرد. این مریض را باید معالجه کرد تا شفا یابد. هیچ نفسی را نباید مبغوض داشت جمیع بشر را باید محبّت کرد. اگر این اساس متین شود محبّت حاصل میشود (۲) .
و نیز میفرمایند:
” حقیقت شریعت الله است. حقیقت هدایت الله است. حقیقت محبّت الله است. حقیقت فیوضات الله است. حقیقت فضائل عالم انسانی است. حقیقت نفثات روح القدس است (۳).
(١) خطابات ص ٢٨٨
(۲) خطابات طبع مصر ص ٦٧
(۳) خطابات طبع مصر ص ٢١٢
طلوعی دیگر(Tlgrm.in/tolouidigar)