برشی از مقالات بهائی:
فرزام ارباب، عضو سابق بیت العدل، در قسمتی از سخنرانی خود در سیدنی اشاره ای به فلسفه ی وجودی موسسه آموزشی در جامعه بهائی می کند:
“توفیق در هر مرحله از نقشه ی ملکوتی، به ظرفیت جامعه بهائی برای پاسخگویی به شرایطی بستگی دارد که نقشه ی جهانی در آن طرح می شود. این ظرفیت در جامعه بهائی صرفا با مطالعات فردی حاصل نمی شود و سعی هر فرد برای انطباق با آثار بهائی تنها بخشی کوچک اما مهم از این روند است. بلکه فرایند تربیتی جمعی ای لازم است تا ظرفیت جواب دادن به مقتضیات نقشه ی ملکوتی را در جامعه بهائی ایجاد نماید. منطق و ساختار فرایند های تربیتی ما باید با منطق و ساختار نقشه جهانی حاکم بر فعالیت ما در آن مقطع خاص زمانی، تطبیق داشته باشد.”
“تحول شخصی بخش مهمی از جریان عظیم تر بنای تمدن است. اما ما باید بدانیم کل شالوده و زیربنای ضروری فلسفی و عقیدنی برنامه های تربیتی ما، از تعالیمی که به فرد و تحول شخصی مربوط می شود منبعث نمی گردد. در واقع اگر ما توجه خود را به یک جریان متمرکز کنیم، ندانسته بخشی از عناصر نامطلوب اعتقادات فردگرایانه را که امروزه بسیار متداول می باشد را اتخاذ کرده ایم. در آثار به موازات تحول شخصی، بر تحول در ساختارهای احتماع هم تاکید می شود. ما به عنوان جامعه، به تحول در فرد و اجتماع و تعامل این دو مشغولیم.” (فرزام ارباب – سیدنی 2004)
با نگاه نو در جریان آخرین اخبار، سخنرانی ها، کتاب ها و … باشید: @Rethinking