آرامگاه حضرت بهاءالله (روضه مبارکه)، متبرک‌ترین و مقدس‌ترین مکان برای بهائیان جهان است.
روضه مباركه قبله بهائیان است و آن‌ها هنگام خواندن نماز، به این محل متوجه هستند و به این سمت نماز می‌خوانند.
حضرت عبدالبهاء این محل را گلکاری کرد و سقف شیشه ای توسط غلامعلی نجار باشی بر روی محوطه حیاط مانند آن نسب گردید. شوقی افندی به شخصه با طراحی و اجرا باغ و باغچه‌هایی الهام گرفته شده از فرشهای ایرانی در اطراف این مکان آن را به ظاهر امروزیش تبدیل نمود.
این محل در تاریخ ۸ ژوئیه ۲۰۰۸ میلادی به همراه مقام اعلی و ساختمان‌های اطراف آن و سایر اماکن زیارتی بهائی در اسرائیل، به عنوان میراث جهانی در فهرست یونسکو ثبت شد.
باب کالینز – درب اصلی ورودی قصر بهجی و روضه مبارکه
آرامگاه حضرت بهاءالله در بهجی در شمال عکا قرار دارد. این آرامگاه در واقع یکی از اتاق‌های مجاور قصر بهجی می‌باشد که حضرت بهاءالله پس از آزادی از زندان عکا سال‌های پایانی عمر خویش را در آن سپری کرد. هنگام درگذشت، پسرایشان، حضرت عبدالبهاء، تصمیم گرفتند ایشان را در این محل دفن نمایند.
