نهمین مشرق الاذکار بهائی ( آمریکا جنوبی ، جمهوری شیلی ، سانتیاگو )
در اواخر سال دو هزار و دو، محفل روحانی ملی شیلی و بیت العدل اعظم از بین تمام طرح ها ی پیشنهاد شده، طرحی را از مهندس سیامک حریری برای ساخت مشرق الاذکار و امّ المعابد امریکای جنوبی انتخاب نمودند.
محل ساخت اين بنا در تپه های پنيالولن، در مجموعه ای در شهر سانتياگو، در دامنۂ کوه های آند است.
جوانب این معبد از صفحات بزرگ نیمه شفافی از مرمر سفید و شیشه تشکیل شده است. فضای داخلی معبد از ساختار مشبکی از استیل که گنبد بالایی را پشتیبانی می کند، ساخته می شود. سیامک حریری، طراح این بنا، از آن به عنوان ” معبد نور” نام می برد که در شب با انعکاس نور، می درخشد.
پس از ماه های متمادی تست و بررسی مدل کامپیوتری آن، بنای این مشرق الاذکار در اوایل سال دو هزار و دوازده میلادی شروع گردید. در آینده مراکز آموزشی، علمی و درمانی نیز به این مکان اضافه می شود.این مشرق الاذکار در مرحله نهایی از ساخت و ساز است، و بخش مهمی از این مرحله برای اتمام باغ های اطراف آن است.بنای مشرق الاذکار و باغ های آب در اطراف آن که با گياهان بومی منطقه پوشيده خواهد شد ده هکتار از مجموعۂ پنجاه هکتار زمين‌های محوطه‌اش را پوشش خواهد داد.
آخرین مشرق الاذکار قاره ایی در اواخر سال دو هزار و شانزده افتتاح شد.
بيت العدل اعظم در پيام مورخ ۲۶ نوامبر ۲۰۱۰ شروع عملیات خاک برداری برای ساختن مشرق الاذکار شیلی را اعلان فرموده اظهار امیدواری می نمایند که شروع ساختمان موجب تشویق و سرور بهائیان در سراسر عالم شود. و همچنین اشاره می کنند که رسیدن به این مرحله مستلزم عبور از بسیاری موانع بوده است.
برای سيامک حريری، از دفتر معماری حريری پونتارينی در کانادا، که اين معبد را طراحی کرده، شروع اين مرحله «لحظۂ بسيار مسرت بخشی است.» او میگويد: «ما محل فوق العاده ای پيدا کرده ايم، که از همه جای سانتياگو ديده میشود. حتی اگر شما با هواپيما از نقاط ديگر جهان به اينجا بيائيد، آن را در دوردست می بينيد.»
سانتیاگو، شیلی، ۵ اسفند ۱۳۹۰ (۲۴ فوریه ۲۰۱۲) سرویس خبری جامعۀ جهانی بهائی – با امضای قرارداهای اصلی ساختمانی، بنای معبد بهائی در شيلی وارد مرحلۂ مهمی شد.
طرح ابتکاری مشرق‌الاذکار از ۹ پرۂ مات تشکیل شده که از زمین بيرون آمده و حسی از شناور بودن روی بازتاب‌های يک استخر را به بيننده میدهد. اين پرهها در یک پنجرۀ مرکزی، در ارتفاع ۳۰ متری، به هم میرسند.
۵۰۰ تن پوشش خارجی و داخلی روی قالب اسکلت ساختمان قرار خواهد گرفت. سطح بیرونی از ۳۰۰۰ متر مربّع قاب‌هائی که با یک روش کاملاً تازه از شیشۀ ریخته شده، تشکيل خواهد شد. ۲۰۰۰ متر مربّع مرمر مات که توسط روبات‌ها بریده و تراشیده میشود، سقف داخلی درخشان بنا را میسازد.
پس از يک مناقصه ۱۰ ماهه و مذاکرات طولانی، قرارداد ساخت روبنا و پوشش معبد در ۲۷ بهمن (۱۶ فوریه) با شرکت فولاد و شيشه گارتنر (Gartner Steel and Glass GmbH) منعقد شد. این شرکت که در آلمان مستقر است، به خاطر توسعه و ساخت ساختارهای سه بعدی پیچیده معروف است.
آقای حریری گفت: «ما باید به خودمان و سازندگان ثابت میکردیم که ساختن این بنا نه تنها شدنی است، بلکه عليرغم محدودیت‌های بسیار پیچیدۂ طراحی، محدودیت بودجه‌ای و احتمالات شديد زمين‌لرزهای، شدنی است.»
برای افزایش مقاومت معبد در برابر زلزله‌های شدید باید از مدلسازی و تحلیل کامپیوتری مدرن استفاده میشد.
او گفت: «هندسه و انحناها این بنا را بسیار پیچیده میکنند، هر عنصر بايد همراه با بقیه عمل کند. شیشه و سنگ خیلی شکننده‌اند و تحمل مشخصی دارند. همۀ اتّصالات تورفتگی دارند که یعنی سیستم باید خیلی مقاوم و در برابر آب کاملاً عایق باشد. امّا شالوده باید با هر حرکت سریعی در زمین مقابله کند.»
همراه قرارداد روبنا و پوشش، قراردادهای مهمّ دیگری نیز اخیراً به امضا رسید. ساختن شالودۀ بنا و همۀ بتنریزی در ۱۰ بهمن (۳۰ ژانویه) به پیمانکار شیلیایی، فرناندز وود کونستروکتورا س.آ. (Fernández Wood Constructora S.A.)
داده شد. برای پوشش داخلی در ۲۸ بهمن (۱۷ فوریه)،
با ا.د.ام پروژه (EDM-Projets)، در پاریس، قرارداد امضا شد.
مدیر پروژه، سعید صمدی، گفت: «این واقعاً یک مرحلۂ مهم است. یعنی اکنون ما زمانبندی‌هایی از پیمانکاران داریم که با آن میتوانیم پیشرفت کار و تاریخهای تقریبی اتمام آن را بسنجیم.» کار خاکبرداری و دسته‌بندی برای شالودۀ مشرق‌الاذکار و محوّطۀ عمومی در آبان/آذر ۱۳۸۹ (نوامبر ۲۰۱۰) شروع شد. پس از اتمام سریع آن مرحله، کار روی پی، کانال سرویس، طبقۀ اصلی و ساختار نیم‌طبقه در ۲۰ بهمن (۹ فوریه) امسال آغاز شد.
آقای صمدی گفت: «در مرحلۀ بعدی دو چیز خیلی حساس است. اوّل آن که وقتی ستون‌های پی را تمام کنيم، ۱۰ مجزّاکنندۀ پی را که در منطقۀ خلیج سانفرانسیسکو ساخته شده نصب میکنیم که در پيش‌آمد زمين‌لرزه، بنا را از شالوده جدا نگه خواهد داشت کرد.» «دوم آن که وقتی بتنریزی را انجام میدهیم، بخش‌های فولادی ساخته شده توسط سازندگان روبنا در بتن جا داده خواهند شد. این کار نیازمند نهایت دقّت است زیرا کلّ روبنا روی آنها قرار خواهد گرفت.» مرحله‌ای که اکنون تمام شده، ساختن همۀ تسهیلات اساسی در محل برای کارگران و تیم سازنده است. پروژهه‌ای دیگر که به زودی آغاز خواهند شد شامل ایجاد زیرساخت معبد و تزیینات محل– از جمله استخرهای انعکاسی، معابر، پله‌ها، حصارها و درها – است. طرح یک جادۀ دسترسی جایگزین به طول ۱/۱ کیلومتر، یک در و محوطّۀ عمومی ورودی نیز در جريان است.
سیامک حریری پیشرفت کار تا اين مرحله را دستاورد «یک تیم فعال و عالی که روی پروژه کار میکند» میداند.
او میکويد: «این حاصل شگفت‌انگیز همکاری همۂ مهندسان، معماران، مدیران و کارشناسان حقوقی ماست.» سعید صمدی با این نظر موافق است. «چیزی که باعث برجسته بودن این پروژه میشود، تعهّد عاشقانۀ افراد بسیاری است که روی آن کار میکنند. ما سعی میکنیم این روح را به همۂ افرادی که روی این بنای شگفت‌آور کار میکنند، تعمیم دهیم.»
طلوعی دیگر(Tlgrm.in/tolouidigar)