اصل تطابق علم و عقل با دين
مفهوم و مقصود از اصل تطابق علم و عقل با دين چيست؟
توسط حبیب ریاضتی و قاسم بیات
مفهوم وحدت وجود
توضیحات جناب آرام پیرامون مفهوم وحدت وجود از دیدگاه دیانت بهائی
در مورد “وحدت وجود”، نظر دیانت بهائی این است که همهٔ موجودات عالم امکان، محلهای تجلی آن شمس حقیقی هستند. منتهی این تجلی، تجلی صدوری است نه حلولی و ظهوری. یعنی کسانی که به وحدت وجود معتقدند گمانشان بر این است که حق به صورت کائنات در آمده و به صور مختلف ظاهر گشته و گویا در کلیهٔ موجودات و ممکنات حلول کرده و یا به اشکال مختلف ظاهر گشته است.
تأملی بر رضوان
تاملی بر رضوان ؛ آیا عید رضوان تنها یک جشن و بزرگداشت واقعه ای تاریخی و روحانی است؟
نگارنده: آرام
مفاهیم مختلف مشرق الاذکار
«واژۀ مشرق‌الأذکار در آثار بهائی برای توصیف مفاهیم مختلفی به کار رفته است از قبیل گردهمایی برای دعا و مناجات در سحرگاهان، ساختمانی که در آن آیات الهی با لحن خوش تلاوت می‌گردد، مؤسّسۀ کامل مشرق‌الأذکار با ملحقات آن، و بنیان مرکزی آن مؤسّسه که غالباً عبادت‌گاه یا معبد خوانده می‌شود.
مفهوم «مظهر ظهور الهی» در دیانت بهائی
مَظهر، به معنای محلّ ظهور است و ظهور، به معنی آشکار شدن، یا نشان دادن چیزی که پنهان بوده، می باشد. مظاهر ظهور الهی همان پیامبران و وجودات مقدّسی هستند که برای نوع بشر نصایح و اراده الهی را آشکار می نمایند. ما را هدایت می کنند تا بتوانیم در مسیر خواست و رضای الهی قدم برداریم. ما می توانیم با پیروی از ایشان نمونه انسانی که شایسته بندگی حق تعالی است، باشیم.
اصل تظلم
تمسک جمال قدم به اصل تظلم نشان دهندهٔ آن است که در این امر عظیم بر اهل بهاء اعمال خشونت و قیام به خونریزی و ارتکاب فجایع مشابه فجایعی که بوسیلهٔ نفوس ظالمین معمول می شود برای مقابله با ظلم و ستم به کلی ممنوع است.
مقصود از بامداد و سحرگاه
در کلمات مکنونه می‌خوانیم که بسا سحرگاهان نسیم عنایت من بر تو مرور نمود؛ به نظر می‌رسد در فجر هر ظهور بوده باشد. باری، لوح مبارکی از حضرت بهآءالله زیارت شد که اشارتی به این نکته دارند:
حیا
همه با این کلمه آشنا هستند و به این معنی است که فرد در درون خویش احساس کند که در قلب او ناظری آگاه وجود دارد که محترم وگرانمایه است و آن فطرت اصلیه الهیّه است که بهره از فیض الهی دارد زیرا حیا فطری است و در نهاد انسان نهفته است و انسان را از کار های زشت باز می دارد و به اعمال پسندیده فرمان می دهد و انسان باید این خصیصه الهی یعنی «حیا» را رشد دهد چه در بعد دیداری و چه در بعد رفتاری و چه در بعد اخلاقی و…
فداکاری
فداكاري نشانه عشق است. پيامبران الهي بخاطر عشقي كه به عالم انساني داشتند راحتي و زندگي خود را فدا نمودند. بر هر فرد بهائي واجب است كه براي شناختن حضرت بهاالله سعي كامل كند زيرا هر قدر او را بهتر و بيشتر محبت او در قلب ما شديدتر شده ما را براي اطاعت از او اماده مي سازد. مفهوم فداكاري فقط فدا كردن جان نيست بلكه فدا كردن خواسته ها و هوس هاي شخصي، ايثار وقت و نيرو و تبرع مال نيز فداكاري محسوب مي شوند. به عبارت ديگر زندگي كردن بر طبق تعاليم ديانت بهائي، خدمت و تبليغ مي توانند نشانه اي از عشق و محبت يك مومن به حضرت بهاالله باشند. عدم اعتنا به مواردذكر شده سبب سردي و دور افتادگي مي شود.
تسلیم
تسليم و رضا در برابر ارادهٴ الهى که يکى از شرايط اساسى عبادت بشمار مى‌رود عبارت از اينست که انسان ارادهٴ خود را با ارادهٴ الهى هم‌آهنگ ساخته و با توکّل وتفويض رشته‌ها و علقه‌هاى محبّت بين خلق و خالق را محکمتر سازد چه زمانى که انسان ارادهٴ خود را تسليم ارادهٴ حىّ قدير مى‌سازد مانند آن است که فرمان سفينهٴ وجود را به دست ناخداى دانا و توانا مى‌سپارد مسلّماً در اين حالت است که بمدد هدايت آن سلطان احديّت آرامش درونى يافته به ساحل نجات ابدى هدايت مى‌گردد. اين حالت تسليم و رضا که در عرف اديان توکّل و تفويض ناميده مى‌شود در جميع کتب مقدّسهٴ مذکور و کليّهٴ پيامبران آسمانى انسان را بدان امر فرموده‌اند چنانکه در قرآن کريم مذکور است… ٰ‌ٰ‌افوض امرى الی‌الله انّ‌الله بصير بالعباد.