”اليوم تأييدات ملکوت ابهى نصيب کسانى است که خود را فراموش کنند، خصوصيات شخصى را کنار گذارند و به فکر رفاهيت ديگران باشند. هر نفسى که خود را فراموش کرد عالم و اهل آن را يافت و هر نفسى به خود مشغول شد در بيابان غفلت و حسرت سرگردان بماند. “عامل اصلى” تسلّط بر نفس فراموش کردن خود است. طريق منتهى به قصر زندگى از انکار نفس مى گذرد.“
ترجمه – بيان حضرت عبدالبهاء مندرج در نجم باختر، سال هفدهم، صفحه 348