در سال 1910 حضرت عبدالبهاء پس از چهار دهه تبعید و زندان، در سن 66 سالگی عازم سفری برای ترویج و انتشار پیام حضرت بهاءالله شدند.
ایشان در مدت 3 سال به 9 کشور در 3 قاره سفر کردند. در طول این سفر افرادی از هر طبقه و قشر اجتماع ازدانشمندان و مردم عادی، سیاه‌پوستان و سفیدپوستان، فقرا و ثروتمندان به ملاقات ایشان می‌آمدند. در دانشگاه‌ها، گروه‌های صلح، کلیساها، کنیسه‌ها، مجامع علمی و یا بشردوستانه به ایراد سخنرانی پرداختند. گزیده‌ای از سخنرانی‌های ایشان در طول این سفرها به زبان فارسی در مجموعه‌ای با عنوان خطابات در 3 جلد تنظیم شده است. در این قسمت نمونه‌ای از این سخنرانی‌ها را می‌توانید مطالعه کنید. نسخۀ کامل این کتاب‌ها در کتابخانۀ بهائی دسترس است.
الحمد للّه قرون تاريک گذشت، قرن نورانی آمد. عقول و نفوس در ترقّی است، ادراکات در تزايد است. هر کس تحرّی حقيقت می‌کند. هر انسانی می‌خواهد به آنچه صحيح است و سبب ترقّی است پی‌برد.در عالم نسآء هيجان عظيم است، نهايت آمال و آرزو، ترقّی است و خدمت به عالم انسانی. شبهه‌ئی نيست جمعيت نساء در اين عصر ترقّی می‌نمايند و می‌کوشند تا با رجال همعنان گردند. اين نيّت بزرگی است. اگر جمعيت نسآء ترقّی و اقتدار پيدا نمايند بسياری از اموری را که حال از عهده بر نمی‌آيند جاری و مجری خواهند داشت.
امروز اعظم مصائب عالم حرب است. عالم انسانی راحت نيست و حرب دائمی است زيرا جميع دول مستمرّاً در تهيّۀ حربند. جميع اموال صرف حرب می‌شود اين بيچارۀ زارع به کدّ يمين و عرق جبين شب و روز می‌کوشد تا چند دانه به دست آيد و خرمنی اندوخته گردد ولی چه فايده زيرا حاصلات تجهيز حرب ميشود و خرج توپ و تفنگ و قورخانه و کشتيی‌های جنگ می‌گردد. و اين حرب مالی دائمی است ديگر ملاحظۀ اتلاف نفوس نمائيد که در ميدان حرب چگونه پايمال می‌شوند. هر چند حرب جانی يعنی اتلاف نفوس محدود و مخصوص است امّا حرب مالی دائمی است و عمومی و ضرر آن راجع به عموم بلکه عالم انسانی از آن متضرّر.
حال چون زنان در اين قرن به حرکت آمده‌اند بايد اين را مدّ نظر داشته باشند تا امر صلح عمومی ترويج شود، وحدت عالم انسانی ظاهر گردد، فضائل بشر جلوه نمايد، قلوب ملل بهم ارتباط جويد، تعصّب دينی و مذهبی بر طرف شود، تعصّب جنسی زائل گردد، تعصّب سياسی نماند و تعصّب وطنی از ميان برخيزد. زيرا جمعيّت بشر يک عائله‌اند و جميع اولاد آدم همه فرزندان خدا هستند. جميع ممالک يک کره و يک وطن است و جميع امم، بندگان يک خداوند. جميع را خدا خلق کرده، جميع را خدا حفظ می‌کند، روزی می‌دهد، می‌پروراند، الطافش شامل کلّ است و رحمتش بر همه نازل. مادام او عادل و مهربان است ما چرا ظلم و طغيان نمائيم؟ آيا ما بهتر می‌دانيم و داناتر از خدا هستيم؟ استغفراللّه. خدا عادل و مهربان است، ما چرا نا مهربان باشيم؟
شما که جمعيت نساء هستيد بکوشيد تا قلوب ارتباط ديگر حاصل نمايد. جميع دست بهم داده در خير عالم انسانی بکوشيد تا شرف عالم انسانی جلوه نمايد.ملاحظه کنيد اگر اهل يک خانه با هم الفت نمايند چه قدر فايده دارد و اگر اهل شهری با يکديگر متّحد و متّفق باشند چه قدر سبب تعاضد و تعاون است و سبب نتايج کليه و حصول عزّت و ثروت عموميّه. و همچنين اهل اقليمی اگر اتّحاد نمايند چه قدر ترقّيات بيشتر و عزّت و سعادتشان زيادتر گردد. و ملّت امريک چون متّفق شدند چه قدر سبب سعادت و ترقّی و مدنيت ايشان گرديد. اگر اين اتّحاد و اتّفاق در ميان ولايات متّحده نبود اين ترقّی و علوم و صنايع و علويّت حاصل نمی‌شد. ديگر از اين ميزان بگيريد که اگر جميع ملل اتّحاد و اتّفاق نمايند چگونه خواهد شد؛ يقين است اين عالم جنّت ابهی شود، کمال آسايش دست دهد، فلاح عظيم حاصل گردد و جميع مذاهب وحدت و يگانگی و اخوّت يابند. شرق و غرب دست در آغوش شود. جنوب و شمال مصافحه و معانقه نمايد. علم وحدت عالم انسانی موج زند. خيمۀ صلح عمومی بلند گردد. آهنگ تحسين و تمجيد از ملأ اعلی بگوش رسد. لهذا شما که خانم‌های محترمه‌ايد و دانا و خيرخواه بايد شب و روز بکوشيد تا اين علم وحدت و اتّحاد در امريکا بلند شود و سرايت به ساير جهات نمايد تا جهان جهان ديگر شود و کمال ديگر جلوه نمايد.