سؤال از خوردن گوشت نمودند فرمودند: ” خدا بر حسب ایجاد برای هر ذی روحی رزقی معیّن کرده طیور را منقار داده تا دانه را غذای خود نمایند و حیوانات مثل گاو و گوسفند را دندان مانند داس خلق کرده تا علفخوار باشند امّا حیوانات درنده را چنگال و انیاب داده که شکار نمایند زیرا نمیتوانند علفخوار باشند . گوشت غذای آنهاست ولکن خوراک انسان گوشت نیست چه که در ایجاد آلات گوشت خوری باو داده نشده خدا او را احسن صور داده و مبارک خلق فرموده نه درنده و خونخوار” انتهی
” انسان محتاج و مجبور بر خوردن گوشت نیست اگر ابداً گوشت نخورد باز در نهایت خوشی و قوّت زندگانی نماید مثل آنکه طایفه برهماء هند ابداً گوشت نخورند با وجود این در قوّت و قدرت و بنیه و قوای حسّیّه و مشاعر عقلیّه از طوایف دیگر پست‌تر نیستند و فی الحقیقه ذبح حیوانات و خوردن گوشت قدری مخالف رحمت و شفقت است اگر کسی بتواند که بحبوبات و فواکه و اثمار و روغن‌ها و مغزها مانند پسته و
بادام قناعت کند البتّه بهتر و خوشتر است و علیک البهاء الابهی ع ع “.
مائده آسمانی ج ۲ ص ۳۱۳۲
طلوعی دیگر(Tlgrm.in/tolouidigar)