هوالله
ای جانهای پاک پاکی و آزادگی به دل است نه به تن، به جان است نه به جامه و پیرهن. انسان اگر آلوده به این خاکدان گردد جامه اگر پرند و پرنیان باشد چه فایده و ثمر دهد، خلعت باید رحمانی باشد و پیرهن نورانی گردد. هرچه تعلق به عالم بالا دارد پاک و مقدس است و آنچه از این خاکدان است اگر ثمراتش منتهی به جهان آسمانی نگردد آلوده و ناپاک، به هر چه از حق دور شوی و از یار مهجور گردی مذموم و منفور و به هرچه به دوست نزدیک شوی مقبول و ممدوح. انسان باید نظر نماید و بصر جوید آنچه سبب دوری است از آن بیزار گردد و آنچه واسطه قرب و نور است باید به آن بیدار شود. خلق عالم کل مستغرق در بحور این دار غرورند و از حق و رضایش محروم و مهجور. هرچیزی خواهند جز خدا و هر دردی طلبند به جز دوا. در هر رهی پویند جز سبیل هدی و هر سخنی گویند به غیر از ذکر دلبر بیهمتا. پس شما همتی نمایید و قدرتی بنمایید تا خفتگان بیدار گردند و بیهوشان هشیار شوند بیگانگان آشنا گردند و گمراهان راه هدی پویند. چشمها کور است و گوشها کر و زبانها گنگ. کوران را دیده روشن کنید و گنگان را زبان بگشایید و کران را گوش هوش دهید و مردگان را زنده نمایید تا آنکه در درگاه احدیت موفق به سنوحات رحمانیت گردید و در آستان مقدس مقرب حضرت احدیت شوید. از عالم مجاز نجات یافته به حقیقت پی برید. جانتان خوش باد.
ع‌ع
یاران پارسی صفحه 281