حضرت عبدالبهاء ميفرمايند:
“سعادت طعام ربّانی روح انسانی و شهد بهشتی ارواح بشری است که موهبت فناناپذیری و مرحمت بصیرت روحانی به انسان می‌بخشد.
سعادت ستارۀ صبح است که گمراهان را به ملجأ و ملاذ جاودانی مبارکی رساند.
سعادت رود زلالی است که از کوهستان آسمانی به بهشت افکار و اذهان روان است و سبب شود در ساحلش نوایای عالیۀ باقیۀ عالم انسانی به حیّز عمل در آید.
سعادت، ملائکۀ حیّ قدیر است که نوع بشر را الهام می‌بخشد که معجزۀ ایثار را تحقّق بخشد و نوع‌دوستی عاری از هر تعصّبی را جامۀ واقعیت درپوشد.
سعادت عندلیبی مترنّم به نغمۀ زیبایی است که دنیای تيره و تار حزن و اندوه را به عالم درخشان سعادت اخروی ربّانی تبدیل نماید.
سعادت بحر موّاجی است که سبّاح در اعماق آن دُراری تسلیم و رضا و مرجان‌های وارستگی و انقطاع را یابد.
سعادت سرای بهشتی است كه سوسن حسُن نیت و گلهای عفو و بخشش میروید.
سعادت آسمانی سبحانی است که وسعت آبی آن مزیّن به سیّارات درخشان رضایت و ستارگان نورانی قناعت است.
سعادت تاج متلألأ و درخشان عالم انسانی است که گوهرهای شاهوارش تعالیم انبیای گذشته و اصول امر مبارک حضرت بهاءالله است.
سعادت انسان منوط به امور ظاهره از قبیل ثروت و تجمّلات و البسۀ فاخر نیست. بلکه مشروط به احساسات قلبی و توجّهات ذهنی است.”
(ترجمه – از خاطرات یکی از زائرین مندرج در نجم باختر، سال 13، شمارۀ 6، اوّل سپتامبر 1922، ص152)
کانال تلگرام حضرت عبدالبهاء مثل اعلای دیانت بهائی (https://t.me/HazrateAbdolbaha)