در سال 1278 در بشرویه , قصبه ای از خراسان متولد شد جدش ملاعبدالرحیم از علمای بشرویه بود که به نزدیکی ظهور پی برده و فرزندانش را وصیت به جستجو و شناخت موعود نموده بود لذا زمانی که آفتاب هدایت از افق شیراز طالع شد اولادش به موهبت ایمان فائز گشتند .
حسن فوادی تا هفت سالگی در وطن به سر برد و سپس همراه عائله به عشق آباد هجرت نمود و در مدرسه ی بهائیان آنجا مشغول تحصیل گشت . طی هفت سال علاوه بر اتمام دوران مدرسه به زبان روسی و ترکی نیز مسلط گشت و مدتی به تدریس در همان مدرسه پرداخت یک سال نیز مدیریت آن را بر عهده گرفت .
زمانی در مرو گروه های مادیون جلساتی در رد خدا و ادیان گسترانده بودند فوادی که جوانی بیست و دو ساله بود به واسطه علم و پختگی ، یک تنه جواب ایرادات را به کفایت عقلانی در اثبات الوهیت خدا و حقانیت انبیاء ارائه میداد در حالی که اکثر علمای ادیان از حضور در این جلسات خودداری میکردند .
وی در سال 1927 به تاشکند رفت و در دانشگاه السنه شرقیه داخل شد اما پس از سه سال به جرم خدا پرستی دستگیر و زندانی و نهایتا به ایران تبعید گردید .
پس از مراجعت به ایران مدتی در مشهد و کاشان و نهایتا در تهران ساکن شد و در مدرسه تربیت مشغول به تدریس گردید .
حسن فوادی در سال 1315 در سی و هفت سالگی بر اثر بیماری که اطباء از درمانش عاجز ماندند عالم خاک را وداع گفت و به جهان پاک شتافت .
مقالات بسیار از ایشان در مواضیع مختلفه از جمله زبان شناسی در نشریات خورشید خاور ، مجله پهلوی منطبعه مشهد ، مجله مهر طهران منتشر گردیده است و از کتب ایشان نیز میتوان به 《مبادی و اصول زبان شناسی》،《ترکیب زبان فارسی》 ، 《مناظر تاریخی نهضت امر بهائی در خراسان》 اشاره کرد .
یادشان جاوید
کانال تلگرام آموزه های دیانت بهائی
@ayine_bahai01