زندگینامهٔ مؤمنین دیانت بهائی

جناب میرزا مهدی بروجنی (متخلص به شارق)

در سال 1253 شمسی در بروجن چهارمحال تابعه اصفهان بدنیا آمد.

میرزا مهدی فارسی و عربی را در بروجن و اصفهان آموخت و در کنار پدر به زراعت می پرداخت. در سن بیست سالگی بفکر تحصیل علم طب افتاد. در اصفهان و خراسان نزد اطبای معروف تحصیل و کارآموزی نمود ، سپس به عشق آباد و بخارا و سمرقند سفر کرده و تحصیلات طب خود را کامل نمود. در عشق آباد طی ملاقات و مباحثه با بهائیان به آئین جدید ایمان آورد و اشعاری در اثبات امر جمال مبارک سرود.
درسال 1286 شمسی از بادکوبه به رشت و اصفهان و سپس به بروجن نزد والدینش بازگشت. در بروجن بشغل پزشکی و دندانسازی مشغول شد و در امر زراعت کمک خانواده خویش بود. وی پس از دریافت تصدیقنامه پزشکی به استخدام وزارت بهداری در آمد و به سه دهستان بختیاری اعزام گشت و باقی حیات خویش را صرف خدمت به مردم محروم نمود.
جناب شارق در شعر طبعی متین و قریحه ای سرشار داشت و حدود بیست هزار بیت شعر از ایشان به جا مانده است که حدود سه هزار و پانصد بیت از این اشعار با تلخیص شارق در اصفهان بچاپ رسیده است.
نهایتا ایشان در سال 1328 شمسی در قریه لردجان در سن 75 سالگی وفات نمود.
یادشان جاوید


کانال تلگرام آموزه های دیانت بهائی
@ayine_bahai01