نام پدرش محمد کاظم و نسبش به علی بن شاذان بن احمد میرسد که از صحابه ء حضرت علی بن موسی الرضا بوده است .
در سه سالگی بر اثر بیماری آبله هر دو چشمش تاریک شد و بهره اش از بصر ناچیز . در هشت سالگی شروع به آموختن علم نموده و در ادبیات و فقه و اصول و کلام و حکمت تبحر کسب کرد و از احادیث و اخبار و قصص و روایات محفوظات بسیار حاصل نمود . پس از کسب علم نزد اساتید تهران و اصفهان به نجف اشرف سفر کرد و معارف دینی خود را کامل کرده به ایران مراجعت نمود و منبرش در کلیه شهرها شهرت بسیار یافت .
پس از مطالعه کتب سید کاظم مدتی به مکتب شیخیه گروید اما نهایتا با مطالعه کتاب فرائد به دیانت بهائی مومن گردید و با نهایت انجذاب به تبلیغ مشغول گشت و با بزرگان و علمای بسیاری به مکاتبه و مراسله و مباحثه پرداخته و حقانیت امر را اثبات مینمود متعاقبا معاندین و متعصبین به اذیت و آزار او و عائله اش پرداختند .
حاج واعظ پس از آن به شهر های مختلف سفر نمود و با وجود دشمنی علمای متعصب ، به خاطر قوت کلامش ، نفوس بسیار در شهرهای قزوین و رشت و لاهیجان و کرمان و همدان و کرمانشاه و شهرها و روستاهای دیگر به امر جدید ایمان آوردند .
نهایت حیات آن بزرگوار در سال 1318 در سن 93 سالگی بود که روح پر فتوحش عالم خاک را به قصد جهان پاک رها نمود .
یادشان جاوید
کانال تلگرام آموزه های دیانت بهائی
@ayine_bahai01