زندگینامهٔ مؤمنین دیانت بهائی

سید مهدی گلپایگانی

در سال 1280 هجری قمری در گلپایگان و در خاندانی اهل علم متولد شد پدرش سید ابوالقاسم امام جمعه ی گلپایگان و نسبش به حضرت موسی کاظم میرسید .

مقدمات علمی را در گلپایگان و فقه و اصول را در اصفهان فراگرفت و سه سال نیز برای تحصیل حکمت به سلطان آباد رفته و در میان اهل علم بوفور فضل و دانش معروف گردید . پس از سرسختی های اولیه در برابر مبلغین بهائی نهایتا با مطالعه آثاری از حضرت بهاءالله ایمان می آورد. سپس به ارض اقدس و از آنجا به عشق آباد سفر کرد در عشق آباد به سر دبیری روزنامه فارسی زبان ماوراء بحر خزر منصوب گردید پس از چندی جهت تبلیغ امر به مرو رهسپار گشت و مدتی اقامت گزید تا آنکه دوباره از ایشان جهت سر دبیری مجله ی خورشید خاور در عشق آباد دعوت شد.
ایشان فردی خاضع و فروتن بودند که با وجود مدارج عالی علمی و امکان تحصیل ثروت ، عمر گران بهاء را خرج تعلیم و تربیت نوجوانان و تبلیغ امر الهی نمودند و به دلیل آشنایی ایشان با زبان روسی عده زیادی از رجال و دانشمندان روس از محضر ایشان فیض بردند و تصدیق دیانت بهائی نمودند. جلسات تبلیغی ایشان در شهر عشق آباد شهرتی عام پیدا کرد و بسیاری از رجال و دانشمندان در آن حضور پیدا کردند و نهایتا در سال 1928 میلادی در سن شصت و شش سالگی در عشق آباد به عالم باقی صعود نمودند.
آثاری که از ایشان باقیمانده :
نزدیک به یکصد مقاله از ایشان در مجله خورشید خاور کتاب کشف الغناء که ابتدای آن به قلم ابوالفضایل گلپایگانی است رساله بهائیت و سوسیالیسم کتب دروس اخلاقیه چهار مقاله از کتاب مطالب دینی از نظر عقل و علم قواعد زبان فارسی و مقداری از قصائد و اشعار
یادشان جاوید


کانال تلگرام آموزه های دیانت بهائی
@ayine_bahai01