اجداد نبیل شعبه ای از چادرنشینان ایل عرب طاهری موسوم به یعقوبی بوده اند که در زرند سکنی گزیده بودند. محمد در سال 1248 قمری قدم به دنیا گذاشت . در 9 سالگی به مکتب رفت و قرآن آموخت و در نوجوانی همراه با کسب علوم اسلامی به چوپانی مشغول بود .
در هفده سالگی توسط سید حسین و سید اسماعیل زواره ای به سید علی محمد باب ، مبشر آئین بهائی مومن گردید زمان قتل عام بابیان در ایران دستگیر و مورد اذیت و آزار فراوان قرار گرفت . پس از خلاصی از بند ، مشغول به سفر و انتشار آئین الهی شد.
در سال 1274 زمانی که در محضر حضرت بهاءالله قرار گرفت بر مقام ایشان واقف گردیده و با شوق و انجذابی بی مثیل به ترویج امر ایشان قیام نمود و به هر شهر و قریه ای که میرسید اهل بیان را به ظهور جدید نوید میداد.
محمد زرندی از قلم اعلی به نبیل اعظم ملقب گردیده و یکی از ۱۹ حواری اولیه حضرت بهاءالله به حساب می‌آید. نبیل به معنای شریف و نجیب، با فضل و کمال است وی هیچ گاه زوجه اختیار ننمود و عمر خویش را صرف انتشار امر محبوبش نمود .
از آثار به جا مانده از وی اشعار عاشقانه و عارفانه ای از جمله مثنوی او است و نیز کتاب تاریخی که به نام شخص ایشان به تاریخ نبیل مسمی است و اقتباسی از آن به نام مطالع الانوار به چاپ رسیده است .
الواح بسیاری به افتخار او از قلم اعلی نازل گردیده است وی اولین فردی است که مراسم حج بیت شیراز و بیت بغداد را به اراده ی حضرت بهاءالله به جای آورد .
نبیل زرندی در سال 1310 جان به جان آفرین تسلیم نمود و عالم خاک را وداع گفت
جوهر جان خریدم و رفتم / سوی جانان پریدم و رفتم / هدیه ای چون نبود در دستم / سر خود را بریدم و رفتم
یادشان جاوید
کانال تلگرام آموزه های دیانت بهائی
@ayine_bahai01