در سال 1294 هجری قمری در قریه ی خوسف از قرای قائنات در نزدیکی بیرجند چشم به جهان گشود.
در کودکی به مکتب رفت و سپس بزمره ی طلاب پیوست و به زبان عرب مسلط گردید در هجده سالگی رساله ای در مهمات قواعد نحو تالیف کرد . سپس به تحصیل و تحقیق در معارف شرعیه یعنی فقه و اصول و تفسیر و غیرها پرداخت .
یکی از اقوام نخعی به نام محمد قلی خان بهائی و در شهر شهرت داشت لذا نخعی وظیفه ی شرعی خود دانست که وی را به اسلام بازگرداند پس رفت و آمد را با او آغاز نمود و باب مذاکره مفتوح گشت و رساله ای در اثبات آئین بهائی دریافت کرده و مطالعه نمود و با آنکه محتویاتش به نظرش صحیح و عقلانی آمد به جهت بغض و تعصبی که در دل داشت ثمری نبخشید اما بدرجه ای از تصمیم رسید که تا حقانیت و یا بطلان امر ثابت نشود دست از تحقیق نکشد.
نهایتا در عشق آباد موفق به ملاقات سید مهدی گلپایگانی شد و قلبش به نور ایمان روشن گردید و در مراجعت به خوسف به تبلیغ امر جدید مشغول شد و سبب اقبال عده ی زیادی گردید متعاقبا مورد اذیت و آزار جاهلان قرار گرفت و گاها مجبور به ترک دیار شد از آثار او می توان به جواب ردیه شیخ محمد حسن خوسفی بر کتاب فرائد – کتاب دفع الحیل فی جواب کشف الحیل – کتاب براهین فی اثبات الصانع تعالی و چند جلد کتاب دیگر اشاره کرد .
وی در هفتاد سالگی در سال 1322 شمسی پس از بیماری ای کوتاه عالم خاک را وداع گفت و به جهان پاک شتافت .
یادشان جاوید
کانال تلگرام آموزه های دیانت بهائی
@ayine_bahai01