حضرت بهاءالله شارع دیانت بهائی

“مقصود این مظلوم از حمل شدائد و بلایا و انزال آیات و اظهار بیّنات اخماد نار ضغینه و بغضا بوده که شاید آفاق افئدهٔ اهل عالم به نور اتّفاق منوّر گردد و به آسایش حقیقی فائز گردد”
حضرت بهاءالله

مه 24, 2018 | مقالات جامعه بهائی
اقتباس از نویسندگان بهائی

حضرت بهاءالله بنیانگذار آئین بهائی قبل از طلوع آفتاب روز ۲۹ ماه می ۱۸۹۲ میلادی پس از ۴۰ سال تبعید، اسارت، آزار و اذیت زمانی که هنوز زندانی دولت عثمانی بودند عالم خاکی را وداع گفته به عالم باقی شتافتند. بدین مناسبت بهائیان در سراسر عالم (۱۹۲ کشور و منطقه) روز ۲۹ ماه می را با جلساتی روحانی به دعا و مناجات می‌پردازند.

ادامه مطلب

بسم الله الابهی
مقصود از کتابهای آسمانی و آيات الهی آنکه مردمان به راستی و دانائی تربيت شوند که سبب راحت خود و بندگان شوند.

ادامه مطلب

يا اهل بهاء، شما مشارق محبّت و مطالع عنايت الهی بوده و هستيد. لسان را به سَبّ و لعن ِ احدی مَيالائيد و چشم را از آنچه لايق نيست حفظ نمائيد. آنچه را دارائيد بنمائيد، اگر مقبول افتاد مقصود حاصل و الّا تعرّض باطل. ذُروه بنفسه مقبلين الی اللّه المُهَيمن القَيّوم. سببِ حزن مشويد تا چه رسد به فساد و نزاع.

ادامه مطلب

رگِ جهان در دست پزشک دانا است. درد را می‌بیند و به دانائی درمان می‌کند. هر روز را رازی است و هر سَر را آوازی. درد امروز را درمانی و فردا را درمان دیگر. امروز را نگران باشید و سخن از امروز رانید. دیده می‌شود گیتی را دردهای بیکران فرا گرفته و او را بر بستر ناکامی انداخته. مردمانی که از باده خودبینی سرمست شده‌اند پزشک دانا را از او باز داشته‌اند. اینست که خود و همهء مردمان را گرفتار نموده‌اند، نه درد می دانند نه درمان می‌شناسند. راست را کژ انگاشته‌اند و دوست را دشمن شمرده‌اند. بشنوید آواز این زندانی را. بایستید و بگوئید ، شاید آنان که در خوابند بیدار شوند… (1)

ادامه مطلب

بر احبّای حقّ القا کن که در کلمات احدی به ديده اعتراض ملاحظه منمائيد، بلکه به ديده شفقت و مرحمت مشاهده کنيد، مگر آن نفوسيکه اليوم در ردّ اللّه الواح ناريّه نوشته. بر جميع نفوس حتم است که بر ردّ مَن ردّ علی اللّه آنچه قادر باشند بنويسند… چه که اليوم نصرت حقّ به ذکر و بيان است نه به سيف و امثال آن… اگر نفسی در ردّ مَن ردّ علی اللّه کلمه‌ای مرقوم دارد، مقامی به او عنايت شود که جميع اهل ملأ اعلی حسرت آن مقام برند و جميع اقلام ممکنات از ذکر آن مقام عاجز… چه که هر نفسی اليوم بر اين امر اقدس ارفع امنع مستقيم شود، مقابل است با کلّ من فی السّموات و الارض. (1)

ادامه مطلب

ای احمد، دیده را پاک و مقدّس نما تا تجلّیات انوار لانهایات از جمیعِ جهات ملاحظه نمائی و گوش را از آلایش تقلید منزّه کن تا نغمات عندلیب وحدت و توحید را از افنان باقی انسانی بشنوی. ای احمد، چشم ودیعهء من است، او را به غبار نفس و هوی تیره مکن. و گوش مظهر جود من است، او را به اَعراض مشتهیه نفسیه از اِصغای کلمه جامعه باز مدار. قلب خزینه من است، لئالی مکنونه آنرا به نفْس سارقه و هوس خائن مسپار. دست علامت عنایت من است، آنرا از اخذ الواح مستوره محفوظه محروم منما. (1)

ادامه مطلب

اگر امروز نفسی به طراز امانت فائز شود، عنداللّه احبّ است از عمل نفسی که پياده به شطر اقدس توجّه نمايد و به لقای معبود در مقام محمود فائز گردد. امانت از برای مدينه انسانيّت به مثابه حِصن است و از برای هيکل انسانی به منزله عين، اگر نفسی از او محروم ماند در ساحت عرش، نابينا مذکور و مسطور است. (1)

ادامه مطلب

“قلم اعلی اهل بها را به فیوضات رحمانیه بشارت می دهد و جمیع را نصیحت می‌فرماید تا کلّ به نصح اللّه مالک اسماء بما اراده المحبوب فائز شوند. جدال و نزاع و فساد مردود بوده و هست.

ادامه مطلب

“قدر این یوم عظیم را بدانید و بمٰا اُمِرْتُم بِهِ فِی الکِتاب عمل نمائید. قَسَم به آفتاب افق امر، هر نَفْسی الیوم به عرفان حقّ فائز شد، او از مقرّبین در کتاب مبین مذکور و مسطور است. باید کلّ به اعمال خالصه و اخلاق مرضیه و آداب حسنه مابین عباد ظاهر شوند. بگو ای دوستان، حقّ از برای وداد و اتّحاد آمده، نه از برای ضغینه و عناد. کلّ در ظلّ سدرهء منتهی یعنی کلمه علیا جمع شوید و به ذکر و ثنای حقّ جلّ جلاله مشغول گردید و از کؤوس حمرا، کوثر اصفی را به اسم مالک اسماء بنوشید. امروز روز فرح اعظم است، بلکه فرح اعظم طائف حول این فرح بوده و خواهد بود. به یادِ دوستِ یکتا مسرور باشید و در جنّات محبّتش سائر.” (1)

ادامه مطلب

“اکثر از ناس غافلند و از عرفان یوم اللّه عَلی ماهُوَ حَقّه محروم. در هر ارض که وارد می شوید باید ماء حَیوان باشید از برای تشنگان و مصباح منیر باشید از برای نفوسی که در ظلمات ظنّ از عین وهم نوشیده‌اند. وصیت می نمائیم کلّ را به اخلاق پسندیده. اَنِ اشْعَل الْقُلوبَ بِنارِ حُبّی ثُمَّ اذْکُرهُم بِذِکْری الجَمیل. بگو ای عباد، بحر بخشش ظاهر شده و آفتاب دانش اشراق نموده، مذهب الهی که علّت اتّحاد اهل عالم است او را سبب اختلاف نکنید.

ادامه مطلب

” انشاء الله جمیع فائز شوند به آنچه که مقصود است و آن، این که کلّ لِوجهِ اللّه حرکت نمایند و مذهب الهی را سبب و علّت ضغینه و بغضا ننمایند، با کلّ به کمال رفق و مدارا و محبّت ملاقات کنند و کلمه را القا نمایند، اگر قبول شد و از وجهه اش نَضره رحمن مشاهده گشت، حقّ متعال را شاکر شوند و الّا او را به او واگذارند بدون آنکه ادراک عدم محبّت نماید. نفوس زکیه مطمئنّه راضیه مرضیه را لاَجلِ صفات پسندیده و اخلاق روحانیه هر نفسی اظهار محبّت می نماید و دوست می دارد و لکن نفوس غافله را باید لِوجه اللّه محبّت نمود که شاید مبدء رحمت و فضل را سبب و علّت عناد ندانند و ارض فی الجمله مستریح شود.” (1)

ادامه مطلب