در سال 1286 خورشیدی در تهران و در خانواده ای بهائی به دنیا آمد.
پس از اتمام تحصیلات ابتدائی وارد مدرسه موزیک شد پیانو و کنترباس را نزد نصر الله مین باشیان و سرایش و هماهنگی را از سالار معزز آموخت موسیقی ایرانی را نیز در دوران ریاست علینقی وزیری در این مدرسه فرا گرفت و چندی هم از آموزش های رودلف اوریانتس در زمینه ی هارمونی بهره مند شد .
وی ضمن سالها تدریس تئوری موسیقی و هارمونی در مدرسه موسیقی دولتی که بعدها به هنرستان عالی موسیقی (کنسرواتوار تهران) تغییر نام داد و همچنین هنرستان موسیقی ملی ، تا پایان عمر در ارکستر سمفونیک تهران کنترباس مینواخت .
علی محمد از سال 1318 با همکاری حسن رادمرد ، دسته موزیک سازهای بادی را رهبری میکرد و مدیریت دایره هنرستان عالی موسیقی نیز در سال 1323 به وی سپرده شد . او به عنوان نوازنده پیانو و کنترباس با ارکستر انجمن موسیقی ملی به رهبری روح الله خالقی همکاری داشت و پس از تاسیس اداره هنرهای زیبا ، رهبری ارکستر شماره سه هنرهای زیبا را بر عهده داشت و چند سال نیز رهبر ارکستر هنرستان موسیقی ملی بود.
از آثار گوناگونی که از او باقیمانده که اهم آنها سروده های ملی است میتوان به سرود نیکنامی (روی سروده ای از رودکی) سرود کوشش (فردوسی) آهنگ نشاط طبیعت ، نغمه رودکی و موسیقی فیلم همسر مزاحم اشاره کرد . بسیاری از سروده های او در دوره ی نخست مجله موسیقی به چاپ رسیده است .
وی در سال 1337 برای گردآوری ترانه های محلی در اصفهان به سر میبرد و در راه برگشت به تهران در اثر سانحه ی رانندگی در گذشت .
یادشان جاوید
کانال تلگرام آموزه های دیانت بهائی
@ayine_bahai01